RightWhereYouWantMe

lunes, noviembre 20, 2006

Un Trocito De Mi

Como un ángel sin sus alas,
como un arbol sin sus hojas en otoño,
como un rey sin su corona,sin su trono,
como una princesa sin su principe,
como un todo sin un algo,
asi m siento yo cuando estoy sin ti...
porque tu eres la rama que me sujeta en el árbol de mi vida,
la luz que me ilumina en mi triste y oscura noche,
el oxigeno que mis pulmones necesitanpara que mi cuerpo funcione,
la sangre que recorre mis venas,
la sangre que bombea mi pequeño y egoista corazón...
...eres tú...
...soy yo...
...tú eres yo...
...yo soy tú...y somos solo los dos....
PD:(a una personita que ta en mi corazón,al ladrón de mis sueños)

7 Comments:

  • At 8:02 a. m., Anonymous Anónimo said…

    me gustaria saber si eso es cosecha propia,o de algun autor q te gusto?

     
  • At 12:00 p. m., Blogger susy said…

    al usuario anónimo:
    en primer lugar agradecerte q m leas y si,es de cosecha propia,todo lo q no lo sea llevara el nombre del autor debajo..como los poemas de machado..asias por leerme,saludos.

     
  • At 6:02 p. m., Anonymous Anónimo said…

    esta susi... que cosas mas lindas escribe... ^o^ un kiss!!!

    un saludo: oWa.

     
  • At 8:49 p. m., Anonymous Anónimo said…

    Pues para ser cosecha propia,no esta nada mal, la verdad.Se te da bastante bien el verso libre.

    FELICIDADES!!Susy

     
  • At 9:10 p. m., Blogger susy said…

    al usuario anónimo:
    asias malegro de que t guste lo q esribo:D,mgusta q m lean...saludos..espero q m leas mas veces...bikoss

     
  • At 7:29 a. m., Anonymous Anónimo said…

    Eu qero qerer.Qero qerer igual qe moita xente qere.
    Qero sentir,qero chorar e qero rir(con alguen qe eu qera).
    ¿É qe non merezo qerer?;qero qerer coma os demais.E como non,tamen preciso ter qen me qera;qen me faga sentir,chorar e rir.
    Preciso ter algo qe me faga terlle medoa morrer,marchar,ir,expirar pra non vir,a todo iso lle qero ter medo.
    Pero minto se digo qe iso sinto.
    Respeto ó descoñecido...pode ser,pero non sera mais ca iso.
    Prometo non lle ter medo á morte,ata non lle ter collido "cariño" á vida.
    Só pido un motivo,unha cousa,un setimento...qe me faga sentir merecedor de me erguer pola mañá.
    Houbo un dia no qe o tiven,;pero xa pasaron moitas mañás nas qe me erguín sen ter razóns pra seguir con esta estúpida pantomima á que alguén lle chama "vida".Vida,ou lenta morte pra min;triste,pero certo,pra min é algo así...

     
  • At 8:18 p. m., Blogger jeankarlo said…

    cuanto amor :)

     

Publicar un comentario

<< Home